Deze blog is onderdeel van de serie De Kunst van het Vrouw-zijn, waarin ik dieper in ga op de meest essentiële onderwerpen rondom je vrouwelijke energie.

Iedere aflevering heeft een bijbehorend mini-werkboek met extra uitleg en oefeningen.
Zo kun je de ‘theorie’ gelijk toepassen in je dagelijks leven.
Klik hier om alle tot nu toe gepubliceerde mini-werkboeken te downloaden.

– – –

Zelfvertrouwen

Eén van de grootste pijnpunten van de hedendaagse vrouw is zelfvertrouwen.
Of beter gezegd het gebrek eraan.
Sommigen hebben hier wat meer of minder last van dan anderen.
Maar ik ben nog geen vrouw tegen gekomen die nooit twijfelt.

Over haar lijf, haar kunnen, haar wijsheid.
Of ze wel waardevol, sexy of vrouwelijk genoeg is.
Of ze wel gezien en gehoord mag worden om wie ze is.
Of ze überhaupt wel geliefd is.

Welke variant jij daar ook van kent, ze is terug te leiden naar het gemis aan vertrouwen dat ook dit deel van jou ok is zoals het is.

Nu kan ik een groot betoog houden over hoe het vrouwelijke de afgelopen tweeduizend jaar heeft ingeboet aan waarde.
Over hoe de maatschappij, de media en het bedrijfsleven het vrouwelijke consequent misrepresenteert.
En hoe dat de status en waardering van de vrouw voortdurend ondermijnt.
Maar ik neem aan dat jij zelf wel voelt welk effect dat heeft op je zelfvertrouwen. Dat hoef ik dus niet uit te leggen.

In plaats daarvan nodig ik je uit je hand in eigen boezem te steken.
En te kijken naar hoe jij jouw eigen zelfvertrouwen ondermijnt.
Hoe wij dat allemaal de hele dag door doen.
Zonder het in de gaten te hebben.

Wat is zelfvertrouwen?

Zelfvertrouwen is simpelweg de mogelijkheid te kunnen vertrouwen in jezelf.
Dit vertrouwen in onszelf groeit op een vergelijkbare manier als het vertrouwen in een ander persoon groeit.

Door bijvoorbeeld afspraken na te komen.
Door geheimen niet door te vertellen.
Door open en transparant te zijn over wat je voelt.
Door de ander te stimuleren in zijn of haar verlangens.
En door het eerlijk te zeggen als de ander een beetje dom doet.

Kortom, de hoeveelheid zorg, tijd en genegenheid die jullie beiden in de relatie stoppen, is evenredig aan de mate van vertrouwen in elkaar.

Met zelf-vertrouwen werkt het precies hetzelfde.
Alleen gaat het hier niet over de relatie tussen jou en de ander, maar over de relatie tussen het ‘zelf’ (het innerlijk of je ziel) en de ‘ik’ (dat deel van jou dat actie onderneemt, zich manifesteert in de wereld, ook wel je ego).

En net als bij andere relaties bouw je vertrouwen op wanneer die twee elkaar met aandacht, respect en liefde behandelen.
De ‘ik’ komt haar afspraken na aan het ‘zelf’ en het ‘zelf’ stimuleert de ‘ik’ gehoor te geven aan haar wensen en verlangens.

Maar hoe doe je dat nu precies?

Gehoor geven aan jezelf begint met luisteren.
Luisteren naar wat de ziel nodig heeft van het ik en andersom.
Luisteren naar wat ze vertelt en wat ze verlangt.

Het ‘zelf’ praat namelijk de hele dag met je.
Dit doet ze via je lijf.
Dat geeft continue lichamelijke seintjes over wat jouw ziel wil en waar ze behoefte aan heeft.

Ze wil eten, drinken, slapen, plassen.
Ze verlangt een knuffel, een schouderklopje, steun of een liefdevol woord.
Ze wil gezien, gehoor, aanbeden worden.
Ze heeft het koud en wil sokken aan.
Ze voelt zich niet op haar gemak en wil weg.

Het is aan ons of we op die lichamelijke seintjes reageren of niet.

Vaak doen we dat niet.
We gaan meestal pas naar de wc als het echt niet anders kan.
We hebben heus wel eerder gevoeld dat we moesten, maar stelden het uit.
We moesten van onszelf namelijk eerst nog dat telefoontje, dat mailtje, dat xyz doen, voordat…

En zo gaat het met veel van die seintjes die ons lijf ons geeft.
Keer op keer stellen we persoonlijke behoeften, verlangens, wensen uit ten gunste van iets of iemand buiten ons zelf.
Werk, anderen, overtuigingen, oordelen.
En daar gaat het de mist in.

“Iedere keer dat we weigeren te luisteren naar ons lijf brokkelt er een beetje zelfvertrouwen af.”

Waarom? Omdat je ‘ik’ iedere keer laat keer zien aan je ‘zelf’ dat je niet te vertrouwen bent.
Wat je doet is namelijk niet uitgelijnd met je gevoel, je lijf en je verlangens.
Het zelf kan er dus niet meer op vertrouwen dat jij luistert naar de signalen van je lijf en daarop actie onderneemt.

Gevolg?

Het ‘zelf’ gaat op zoek naar autoriteiten buiten het lijf (omdat de innerlijke autoriteit niet meer te vertrouwen is).
We gaan vertrouwen op dat wat anderen zeggen.
Wat we geleerd hebben vroeger.
Op hoe het hoort of wat de consensus van de groep is.

Dat creëert een vicieuze cirkel:
We luisteren niet naar ons lijf.
Daardoor zoeken we naar houvast buiten onszelf.
En dus luisteren we nog minder naar onszelf.
Etc etc.

Dit is precies de reden waarom ik bij mijn programma’s zo vaak zeg:
‘Wat ervaar je nú in lijf? Welke boodschap heeft ze nú voor je?’

Door steeds terug te keren naar dat lijf, leren we onszelf opnieuw te luisteren, verbinding te maken, opmerkzaam te worden voor wat dat lijf ons eigenlijk probeert te vertellen, zodat we daar adequaat actie op kunnen ondernemen.
En daarmee ons zelfvertrouwen stapje voor stapje kunnen verstevigen (of opnieuw opbouwen).

Dus hoe bouw je zelfvertrouwen op?

Heel simpel: Luister naar je lijf en onderneem actie.
Zodat uiteindelijk dat wat het ‘zelf’ van binnen voelt, overeenkomt met wat het ‘ik’ aan de buitenkant laat zien of doet. Precies dat creëert zelf-vertrouwen.