Wil jij als volwassen vrouw je eigen peultjes schillen?
Denk jij dat je alles zelf moet kunnen?
En voelt toegeven dat je iets niet kan kwetsbaar?
Self-improvement voor beginners
Vorige week was ik bij Barnes & Noble, die overweldigende Amerikaanse boekwinkel waar je heerlijk koffie kunt drinken, terwijl je door lanen met boeken banjert. Behalve lekker rondstruinen, had ik ook een missie. Een New Yorkse vriendin wordt geroemd in een nieuw zelfhulpboek met haar sensuele dansyoga Qoya voor vrouwen en dat wilde ik natuurlijk wel even zien.
Opgetogen liep ik naar de balie. Volgens de servicemedewerker stond het boek op de derde verdieping. ‘In de sectie self-improvement.’ SELF-IMPROVEMENT? Ha, zo had ik het nog niet bekeken. Wat we in Nederland zelf-HULP-boeken noemen, heet in Amerika ‘zelfverbetering’ boeken en dat is slim.
Hulp vragen? Dacht ’t niet.
Zelfhulpboeken doen het goed in Nederland. De meeste vrouwen willen namelijk geen hulp vragen. We willen het zelf doen, zelf uitzoeken, zelf verbeteren en dus zelf lezen. Maar hulp vragen? Nee, dat niet.
Ze hebben de overtuiging dat ze op eigen benen moeten staan. Ze zijn volwassen, dus nu horen ze het alleen te kunnen. Dat ‘alles alleen kunnen’ is een beeld dat kinderen hebben over hoe het volwassenleven er uit hoort te zien. ‘Als ik groot en sterk ben dan ….’ En nu ben je volwassen en blijkt dat ‘groot en sterk-zijn’ in werkelijkheid iets genuanceerder in elkaar zit.
Want wie is er die übermensch, die superwoman, die Angelina Jolie die alles kan? Die zowel een waterleiding kan repareren, als een wiskundige formule kan oplossen, gevoelens perfect onder woorden weet te brengen, de grootste klanten binnen haalt, de boekhouding foutloos inlevert, computerproblemen verhelpt, een uithuilschouder is voor een gedumpte vriendin én haar ook nog het beste advies geeft waarna ze weer straalt? Geen vrouw kan dat allemaal. In sommige dingen zijn we niet zo geweldig. En dus hebben we af en toe iemand nodig die van een bepaald onderwerp net iets meer afweet dan wijzelf.
Lege koektrommel op = op
Helaas schakelen de meeste vrouwen veel te laat hulp in. Zo ontmoet ik in mijn coachpraktijk vaak vrouwen die totaal zijn vastgelopen. Als de koek op is en ze echt niet meer weten hoe die smaakt, komen ze bij mij. Dat is jammer, want dan moet er een hoop werk verzet worden om de boel weer op de rit te krijgen. Nu zullen ze eerst weer moeten leren proeven, dan verzinnen welke koek ze het lekkerst vinden en dan pas naar de supermarkt gaan om daar kilo’s van in te slaan.
Dat is ontzettend veel werk. Terwijl als je hulp vraagt op het moment dat de koektrommel bijna leeg is, je buurvrouw vast wel even voor je naar de supermarkt wil om hem bij te vullen. Iets aanvullen is veel minder werk, dan iets helemaal van af het begin weer opbouwen.
Hulp vragen en vooral op tijd om hulp vragen, dat helpt. Daarom deze week een Pleasure actie die je helpt 😉 hulp te vragen.
Pleasure actie:
Vraag deze week je partner, een collega, een vriendin of een winkelbediende eens iets voor je te doen. Bijvoorbeeld een kopje thee voor je zetten, je een knuffel geven, samen brainstormen over een opdracht of een product voor je uit het magazijn halen. Hoe voelt dat? Gemakkelijk? Of juist lastig? Onderzoek dat eens.
Warme groet,
Janneke
Deel hieronder jouw wijsheid & ervaringen met hulp vragen. Wil jij ook alles zelf doen? Of ben je juist heel goed in het vragen van de dingen die jij nodig hebt? Hoe pak jij het aan? Laat ’t weten.
Foto: Brett Jordan
