“Stress? O, daar heb ik helemaal geen last van.”

“Als ik een deadline heb, werk ik sneller.”
“Ik ben pas echt creatief als de klus af moet.”

Herkenbaar?
Voor mij wel.

Tien jaar geleden had ik mijn eerste schrijfklus. Wekelijks tikte ik recensies voor een online filmmagazine. De bijbehorende deadlines maakte mij productief, althans dat dacht ik. Dat mijn schouders tijdens het schrijven bijna naast mijn oren zaten en ik mijn buik constant aangespannen hield, viel me niet op.

Deadline-stressen

Onbewust bouwde de weerzin zich op. Mijn wekelijkse stukjes werden al snel tweewekelijks, toen maandelijks en na anderhalf jaar stopte ik. Ik had mezelf overtuigd dat ik een slechte schrijver was en een nog slechtere filmcriticus. Volkomen onzin natuurlijk, maar destijds wel mijn eigen waarheid. Dat de weerzin vooral voortkwam uit mijn eigen gestress en mijn lichaam die voortdurende spanning gewoon niet meer aankon, kwam niet in me op.

Tegenwoordig schrijf ik gelukkig anders. Heel anders. In plaats van deadline-stressen staat ontspanning nu bovenaan mijn prioriteitenlijst. Voordat ik dit stukje schreef, lag ik bijvoorbeeld anderhalf uur in bad. Gewoon een beetje scrubben en sponsen met een geurkaars op de hoek van de kuip en een tijdschrift binnen handbereik. Nu lig ik uit te wasemen op bed. Mijn lijf gloeit na van het warme water en op de achterkant van de zaterdagkrant krabbel ik met pen dit stukje. De tekst hoeft nog lang niet af (het is maandagavond) en ik ben volkomen ontspannen.

Harder werken = langer ontspannen

Iedere vrouw is uniek, maar stress zorgt in bijna alle lichamen voor een adrenaline kick. Er ontstaat een lichamelijke kettingreactie. Je hartslag, je zenuwstelsel en je lever worden extra geactiveerd en je hypofyse zorgt ervoor dat je bijnieren extra cortisol -het stresshormoon- aanmaken. Kort door de bocht; je lichaam wordt alerter en je kunt (tijdelijk) harder werken. Dus ja, in die zin maakt stress je productiever.

Maar na die kick, komt onvermijdelijk de inzinking. Je kunt er nog een straffe espresso tegen aan gooien, maar het houdt een keer op. Je lijf moet zich te herstellen en dat kost tijd. En hoe meer cortisol je hebt aangemaakt, hoe meer ontspanningstijd je nodig hebt om dat weer op een normaal niveau te krijgen. Dus het is maar de vraag of je er iets wint met dat gehaast.

Ontspan-permissie

Ik weet nu dat ontspanning me gelukkig maakt. Ik ben creatiever, minder kritisch op mijzelf, mijn lijf is minder gespannen en dat maakt me uiteindelijk een stuk productiever. Of ik nu schrijf, iemand coach of een workshop geef, ik zorg voor rust voor, tijdens en na mijn werk.

Dus geef jezelf de permissie te ontspannen. Schenk een kop thee in en soes wat in de zon, neem een ‘dance-break’ en zing mee met de muziek of maak een wandelingetje door de stad. Het is niet alleen lekker op het moment zelf, maar ook ontzettend noodzakelijk voor je lijf, je humeur én voor je uiteindelijke prestaties.

Pleasure actie:

Geef jij jezelf permissie om te ontspannen? En waar zou je nog meer ontspanning kunnen toevoegen aan je leven?

Zoals altijd hoor ik graag je reactie. Juist door het delen, helpen we elkaar onszelf beter te begrijpen.
Tot volgende week woensdag bij een nieuwe Pleasure-blog!

Met pleasure,

Janneke

Foto: Space amoebe