Unpluggen

Man en ik zijn net terug van onze winterretraite. Jaarlijks un-pluggen we ons van werk, internet en agenda. We verhuren ons huis, pakken alleen wat handbagage in en vliegen naar een warm eiland. Pure vrijheid…

De laatste twee weken van het oude jaar gebruiken we om onze dankbaarheid te uiten, afscheid te nemen van 2013, daadwerkelijk te doorvoelen welke grote geschenken we hebben mogen ontvangen en welke lessen we hebben geleerd.

♥ Onze verloving en bruisende liefde
♥ Mijn neefje dat leerde lopen (trotse tante!)
♥ Prachtige en helende momenten tijdens Yemaya
♥ De vele publicaties in de pers afgelopen jaar
♥ Dat ik opgeschoten ben met mijn boek (met dank aan en hulp van redacteur Elske)
♥ Nieuwe, inspirerende vriendinnen
♥ En nog twee pagina’s vol dankbaarheid…

Dankbaarheid uiten

Jij staat ook op mijn dankbaarheidslijst. In welke zin je ook met me verbonden bent (als Pleasure Post lezer, coachcliënt, Yemaya-deelnemer, vriendin of als mijn moeder 😉 mijn hart stroomt vol liefde als ik aan je denk. Ons contact daagt me uit meer van mijzelf te laten zien, kwetsbaar te zijn, me te openen voor dat wat er werkelijk toe doet. Dus dank je wel dat je er bent!

“Dankbaarheid uiten creëert ruimte voor meer van dat waar je dankbaar voor bent.”

Je zou jezelf kunnen vergelijken met een emmer. Zodra een emmer vol is, stroomt hij over en al het extra’s dat je er dan in probeert te stoppen vloeit over de rand weg. Maar als je een emmer tijdig leegt, kun je hem telkens weer blijven vullen. Zo gaat het ook met een mens. Hoe meer geschenken je aanneemt, hoe voller je wordt. Tot er werkelijk niets meer bij kan. Het is dus noodzaak tijdig je emmer te legen, zodat de geschenken je ’emmer’ in kunnen blijven stromen.

Je emmer legen

Je dankbaarheid uiten is een manier om je emmer te legen. Twee weken lang verzamel ik alles waar ik dankbaar voor ben in een schrift. Ik doorleef al die geschenken, die speciale momenten, die liefdevolle, ontroerende ontmoetingen nog één keer. Ik dank de mensen die daarbij betrokken waren. Ik dank mijzelf voor het aannemen daarvan (oh woman, dat is een kunst op zich!) en stuur de warmte die ik in mijn hart voel de wereld in. Zo leeg ik mijn innerlijke emmer en creëer ruimte in mijzelf om weer een heel jaar nieuwe momenten te beleven om dankbaar voor te mogen zijn.

De leegte die er dan in me ontstaat is heerlijk. Mijn lijf is ontvankelijk voor dat wat komen gaat. Het voelt alsof er extra ruimte tussen mijn cellen ontstaat die gevuld kan worden. Mijn emmer is klaar voor meer liefde, meer plezier, meer geschenken, meer warmte en genegenheid.

Natuurlijk, dat voelt kwetsbaar. Want het leven geeft niet alleen moois. En wie open staat is ook ontvankelijk voor verdriet, gemist en pijn, maar hé dat hoort erbij.

Terug in Nederland heb ik mijn altaar opgeschoond. Ik leeg mijn ’emmer’ nu dagelijks. Met mijn handpalmen omhoog sta ik voor mijn altaar. Ik spreek hardop mijn dankbaarheid uit voor wat er komen gaat en voor wat is geweest. Voor wie ik ben, wat ik voel en wat er is. Soms brengt het tranen, soms een grote glimlach. Maar wat er ook is, het opent mijn hart in vreugde.

Ik wens je hetzelfde. Dank je wel dat jij er bent!